Pokrzywka alergiczna
Pokrzywki charakteryzują się występowaniem przelotnych, powierzchownych, swędzących, wyniesionych ponad poziom skóry wykwitów o bladym zabarwieniu i rumieniowej otoczce, które ustępują w ciągu kilku godzin, stając się coraz bardziej płaskie i zmieniając kolor na różowy (bąble pokrzywkowe), lub głębszych zmian obrzękowych, również o bladym zabarwieniu, sięgających tkanki podskórnej i warstwy podśluzówkowej, które są bardziej bolesne niż swędzące i mają tendencję do dłuższego utrzymywania się (obrzęk naczynioruchowy).
Wspólną cechą wszystkich typów pokrzywek jest występowanie bąbli pokrzywkowych lub obrzęku naczynioruchowego bądź obu tych zmian jednocześnie.
Rodzaje pokrzywek
Klasycznie pokrzywkę dzieli się ze względu na okres trwania choroby na ostrą i przewlekłą.
Pokrzywka ostra utrzymuje się raczej do kilku tygodni, jest spowodowana reakcją alergiczną i zwykle nie nawraca, jeśli czynnik sprawczy zostanie rozpoznany i pacjent będzie go unikał. Pokrzywka ostra jest najczęściej spotykaną postacią i dotyka przede wszystkim osoby młode, choć może występować u osób w każdym wieku, od okresu niemowlęctwa do starości.
Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 6 tygodni, pokrzywka jest wówczas uznana za pokrzywkę przewlekłą.
Podstawową zasadą leczenia pokrzywek jest rozpoznanie czynników je wywołujących i unikanie narażenia na nie. Do czynników tych należą: miejscowe działanie wysokiej temperatury, zbyt obcisłe ubranie, stres emocjonalny, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz pseudoalergeny obecne w pożywieniu. W leczeniu objawowym stosuje się m.in. leki przeciwhistaminowe.